شب آرزوها؟!

شب آرزوها، یه نگاه عمیق‌تر به لیله الرغائب!

سلام رفقا! چطورید؟
امروز می‌خوایم در مورد یه شب خاص صحبت کنیم که خیلی‌ها به اسم “شب آرزوها” می‌شناسنش: لیله الرغائب. اما واقعاً قضیه چیه؟ آیا این شب فقط برای آرزو کردنه؟ بیاین یه کوچولو عمیق‌تر بهش نگاه کنیم.

خیلی‌ها فکر می‌کنن لیله الرغائب یعنی پاشیم هر آرزویی داریم بگیم و تمام. نماز بخونیم، دعاهاش رو بخونیم، بعدش شروع کنیم به آرزو کردن و منتظر برآورده شدنش باشیم. اما واقعاً این مدل نگاه کردن به ماجرا، جواب میده؟
حکایت خیلی از نوجوون‌ها و جوون‌ها همینه. نماز رو می‌خونن، دعا رو می‌خونن، روزه هم که گرفتن، بعدش شروع می‌کنن به آرزو کردن. اما چی می‌شه؟ هی زندگی سخت‌تر می‌شه! هرچی خواستن، برعکسش اتفاق می‌افته. اون وقت چی می‌گن؟ می‌گن “حاجی، یا تاریخ رو جابه‌جا گرفتم، یا مفاتیح کار نمی‌کنه، یا من دارم اشتباه می‌خونم! یه چیزی خرابه این وسط، یا کلاً اینا مسخره‌بازی آخونداست!”

این دقیقاً مثل ماجرای شب قدره.

طرف میگه “امشب رو بیدار می‌مونیم، دعا می‌کنیم، دیگه یه سالمون رو می‌بندیم، تمومه کار!” تا صبح دعا می‌خونه، “خدایا فلان و…” بعد هی نگاه می‌کنه ببینه کی تموم می‌شه این جوشن کبیره. میگه “ای بابا، بیستیه که! خب یه کم سرعت بده، الاف کردی ما رو، ما بریم یه زولبیا بامیه و یه چایی بزنیم ببینیم چند تا می‌ره جلو!” بعد میاد می‌بینه “ای بابا، هنوز بیست و پنجیه که! بذار من برم یه چرت بزنم، حالا برمی‌گردم!”

شب قدرو بیدار بمونم دیگه تمومه غصه هیچی رو نمیخورم تا آخر سال

بعد تا صبح بیدار می‌مونیم و دعا می‌کنیم “خدایا یه سال ما رو روال کن!” ولی هر سال بدتر از پارسال! “خدایا یه پولی به ما بده!” دقیقاً همون سال ورشکست می‌شه، بدهی بالا می‌آره، سرش کلاه می‌ذارن، همه اتفاقا با هم! نمی‌دونم شما هم تجربه کردید یا نه…

پس رغائب یعنی چی؟

بیاین یه کوچولو دقیق‌تر بشیم. اولین تمرینی که می‌تونیم بکنیم اینه که معنی خود کلمه‌ای که میشنویم رو پیدا کنیم. رغبت به معنای میل، به معنای تمایل، به معنای علاقه‌ست، نه آرزو! همین یه دونه رو وقتی بفهمیم، می‌بینیم “عه! انگار یه چیزایی فرق داره!”
حالا که فهمیدیم رغبت یعنی میل و تمایل، شاید بهتر باشه به جای اینکه فقط لیست آرزوهامون رو ردیف کنیم و منتظرشون بمونیم، یه کمی هم به این فکر کنیم که میل و تمایل ما به چی باید باشه؟
لیله الرغائب فرصتیه که با یه نگاه عمیق‌تر، میل و رغبت‌هامون رو سمت چیزهای قشنگ‌تر و سازنده‌تر ببریم. نه فقط یه شب برای “آرزو کردن” به معنای سطحی کلمه، بلکه یه شب برای “خواستن” از ته دل، برای “تمایل” به سمت بهترین‌ها.

پس رفقا، بیاید این شب رو با یه دید جدید تجربه کنیم.
به جای اینکه فقط به آرزوهای دنیایی فکر کنیم، یه کم هم به رغبت‌های عمیق‌تر و معنوی‌ترمون بپردازیم. کی می‌دونه، اینطوری زندگی‌مون خیلی قشنگ‌تر و پربرکت‌تر میشه!
مطلبی که خوندید برگرفته از یکی از پادکست های استاد خوش منظر بود؛ در ادامه میتونین پادکست رو گوش بدین…