سلام رفقا!
امیدوارم حالتون از اون حال خوبا باشه.
راستش دیگه لازم نیست مقدمه چینی کنم، مستقیم میرم سر اصل مطلب. حتماً این جمله به گوشتون خورده که میگن: “پیروز اصلی جمهوری اسلامی بود که مردم رو دوباره آورد پای صندوق‌های رأی و تونست مشارکت رو بالاتر ببره.” می‌دونیم که خیلی‌ها پیش‌بینی می‌کردن مشارکت خیلی کمتر از این حرفا باشه، ولی دیدیم که بالاخره رسید به حدود پنجاه درصد. اینو دیگه همه شنیدیم و می‌دونیم، ولی من می‌خوام یه چیز دیگه بگم؛ همین مشارکت چهل درصدی و پنجاه درصدی که تقریباً الان اتفاق افتاد، اصلاً خودِ اتفاق افتادنِ این عدد و ارقام یه جورایی معجزه است! این سطح از مشارکت در انتخابات ایران، با وجود تمام چالش‌ها، واقعاً قابل تامل است.
معجزه یعنی چی؟ یعنی اون چیزی که بقیه از انجامش عاجزن، یعنی یه کاری که با منطق عادی جور در نمیاد. شما فقط یه لحظه فکر کنید، کدوم کشور رو در طول تاریخ سراغ دارید که انتخابات برگزار کنه و چهل و پنج سالِ تموم تحت شدیدترین هجمه‌های تبلیغاتی باشه؟ هجمه‌هایی که وظیفه اصلی‌شون مایوس کردن، اختلاف انداختن، دروغ‌پراکنی و سیاه نماییه، ولی بازم مردمش اینقدر مشارکت داشته باشن؟ خود انتخابات ایران یه معجزه است! یعنی عملاً داریم همینو میگیم.
اصلاً بیا بریم ببین اگه یه کشور دیگه پیدا کردی که اینجوری مثل ما این مدلی علیه‌ش هجمه تبلیغاتی کنن و بازم مردمش بیان چهل پنجاه درصد پای صندوق‌های رأی و رأی بدن پیدا کن، واقعاً پیدا نمیشه!
من فکر می‌کنم اگه یه کشور دیگه شبیه ایران بود که این شکلی علیه‌ش تبلیغات و این حرفا بود، شاید ده درصد، شاید حتی پنج درصد مردم هم نمی‌رفتن رأی بدن! اصلاً این جور کشورهایی که کلاً روشون هجمه تبلیغاتی و… هست، یه مدتی بعد بعضاً پاشیده شدن از هم، کودتا شده، تجزیه شدن و خب تو تاریخ می‌تونید برید نمونه‌هاش رو ببینید. خود این واقعاً خیلی بزرگه و دم همه‌ی اونایی که واسه این مشارکت کار کردن گرم!
همه عزیزانی که چه طرفدار آقای جلیلی بودن، چه طرفدار آقای قالیباف، چه طرفدار نمیدونم آقای پورمحمدی بودن، چه آقای پزشکیان، فرقی نمی‌کنه… به هر صورت اینا تلاش کردن که این مشارکت اتفاق بیفته و مردم بازم بیان و حمایت خودشون رو از جمهوری اسلامی‌ای که اینقدر علیه‌ش هجمه‌ی وحشتناک هست، اعلام کنن. حالا هزار بارم شما بگو که نه، این رأی اعتراضیه و یه عده به فلانی دادن و دادن و… باشه آقا، رأی اعتراضی دادن! همین! همین که رأی دادن یعنی در جمهوری اسلامی عقیده دارن که رأی‌شون اثر داره و تغییر ایجاد می‌کنه و همین چیزیه که در مرحله اول ما می‌خوایم: که مردم‌سالاری دینی در این کشور اتفاق بیوفته و توهم و این حرفاهم نیست.
دشمن‌های ما واقعاً گیج شدن! میگن: “حاجی قضیه چیه؟ ما همش داریم میگیم اینا انتصاباته و فلان و بهمانه… دیگه واقعاً الان نباید برن رأی بدن! چرا هنوز پنجاه درصد رفتن؟” چهل درصدی که اول شد، گفتن بعدی دیگه سی درصد میشه، ولی دیدن دوباره پنجاه درصد شد. این واکنش دشمنان به انتخابات ایران نشان‌دهنده تاثیر این رویداد است.
و همچنین ما امیدواریم، واقعاً دعا می‌کنیم که انقدر آقای پزشکیان خوب کار کنه که چهار سال بعد این مشارکت خیلی بیشتر از این‌ها بشه. ما هم بریم اصلاً بهشون رأی بدیم! به خدا از خدامونه که یه رئیس جمهور خوب داشته باشیم، به اهداف رهبری توجه کنه، برنامه‌ریزی خوبی داشته باشه، فراجناحی نگاه کنه، از متخصص‌ها استفاده کنه. به خدا دوست داریم که یه جوری شرایط خوب پیش بره که ما خودمونم به ایشون رأی بدیم.
خلاصه، هر جوری تلاش کردیم برای این انتخابات، خدا رو شکر که خدا این توفیق رو بهمون داد و الحمدالله که تونستیم ماهم تو این مسیر قدم برداریم.
کسی که توی این فرآیند رشد می‌کنه، رفقا، ما هستیم!
ماییم که در این چند روز تلاش کردیم، عرق ریختیم، زنگ زدیم، پیامک دادیم، رفتیم گفتگو کردیم با دیگران و دیگران رو دعوت کردیم به این مسیر. ما بودیم که دغدغه انقلاب داشتیم، دغدغه مردم رو داشتیم، دغدغه آینده کشور رو داشتیم. این “مایی” که دارم ازش صحبت می‌کنم، واقعاً بهش عنایت شده، خدا دوستش داشته، ویژه دوستش داشته که این توفیق رو بهش داده که این کارا رو انجام بده. فارغ از نتیجه، همین که ما وظیفه‌مون رو انجام میدیم، رشد می‌کنیم و فرآیند رشد در جمهوری اسلامی همین شکلیه که بخشی ناآگاه باشند و بخشی آگاه و وظیفه آگاهان این باشه که دست ناآگاهان رو بگیرن و اون‌ها رو دعوت کنن به تفکر، به مقایسه، به انتخاب صحیح و به همین وسیله رشدشون کم‌کم رقم بخوره.
امیدواریم با عنایت و لطف خدا بهترین ها برای این کشور و مردمانش رقم بخوره…
مطلبی که خوندید برگرفته از یکی از پادکست‌های استاد خوش منظر بود؛ در ادامه میتونین پادکست رو بشنوین…
