سلام به همه رفقای ناب!
تاحالا شده معنی زیارت فکر کنین؟ شاید با خودتون بگید خب زیارت یعنی بریم حرم، بریم یه جایی که مقدسه، مثلاً سر قبر یکی از بزرگان فاتحه بخونیم. یا شاید هم بگید زیارت یعنی فقط یه دیدار ساده، اما واقعیتش اینه که زیارت یه معنای عمیق‌تر و خیلی جالب‌تر داره که اگه بشناسیمش، نگاهمون به خیلی چیزا عوض می‌شه.
پس زیارت یه دیدار و خوندن زیارتنامه نیست، اون معنای دقیقش چیه؟
ببینید، تو زبان عربی، فعل “زار” یه معنی خیلی خاص داره. یعنی “پشت کردن به یه چیزی و رو کردن به چیز دیگه”. دقیقاً همین به این عملیات پشت کردن و رو کردن میگن زیارت! حالا این یعنی چی برای ما؟ یعنی وقتی می‌خوایم بریم زیارت، باید پشت کنیم به هرچیزی که داریم و بهش چسبیدیم به هرچیزی که فکر میکنم در ملک خودمونه، به راحتیمون، به آسایشمون، به پول و مالی که داریم، به تمام دلبستگی‌های دنیاییمون. اینا رو بذاریم پشت سرمون، یه جوری که انگار دیگه نمی‌بینیمشون. بعدش چی؟ بعدش رو کنیم به اون کسی که می‌خوایم بریم پیشش، به اون وجود پر از نوری که دلتنگشیم. این می‌شه زیارت واقعی!
یادتونه تو روایت داریم: «مَن زارَ حُسَیناً عارفاً بِحَقِّه»؟ یعنی هرکی امام حسین رو زیارت کنه، اما نه فقط یه دیدار ساده، بلکه با معرفت به حق ایشون. این معرفت همون پشت کردن به دنیا و رو کردن به حق امامه. اینه که معنی زیارت رو برای ما روشن می‌کنه. این یعنی باید خیلی از چیزایی که داریم رو دیگه “نبینیم” و “در نظر نگیریم”. اون وقته که ما واقعاً می‌شیم “زائر”.
اگه دنبال یه نمونه واقعی و ملموس از این معنای زیارت می‌گردی، انصافاً هیچ‌جایی بهتر از اربعین پیدا نمی‌کنی. اونجا می‌بینی که چطور مردم از تمام داشته‌هاشون میگذرن، به تمام راحتیاشون پشت می‌کنن و فقط به عشق امام حسین (ع) رو به کربلا می‌رن. پیاده‌روی اربعین یه جور تجلی واقعی از این معنی عمیق زیارته. انگار اونجا همه دارن با عملشون میگن:« ما پشت کردیم به دنیا و اومدیم پیش تو»
پس رفقا، زیارت فقط رفتن یه راه و دیدن یه مکان نیست. زیارت یعنی ما از ته دل تصمیم بگیریم که برای مدتی هم که شده، از داشته‌هامون دل بکنیم، اونا رو رها کنیم و تمام وجودمون رو، تمام توجهمون رو بدیم به اون امامی که می‌خوایم بریم دیدارش. می‌خوایم باهاش حرف بزنیم، می‌خوایم تجدید بیعت کنیم، می‌خوایم بگیم: “ما اومدیم، با همه وجود!”
اگه می‌خوایم خودمونو زائر بدونیم، باید یادمون باشه که این سفر، یه سفر درونیه؛ یه سفر از جنس دل که توش باید از چیزایی که داریم چشم‌پوشی کنیم.پس از امروز، هروقت کلمه “زیارت” رو شنیدیم، یه نگاه عمیق‌تر بهش بندازیم و معنی زیارت رو که در این مطلب بهش پرداختیم، خوب یادمون بیاریم.
شاید اون وقته که لذت واقعی زیارت رو بیشتر بچشیم!
مطلبی خوندید برگرفته از یکی از پادکست‌های استاد خوش منظر بود؛ در ادامه میتونین پادکست رو گوش کنید…
