حجاب اجباری به عنوان یکی از مباحث مهم فرهنگی و اجتماعی در جامعه ما همیشه مورد بحث و بررسی است.
در دوره تربیت مدرس آزادی من با تدریس علیرضا خوش منظر به بررسی اصولی و منطقی حجاب اجباری پرداختیم تا به فهم مشترکی از بحث حجاب برسیم؛ نه صرفا اثبات یا رد آن.
ما در این دوره به دنبال ایجاد فضایی باز و گفتوگویی هستیم که ضمن احترام به نظرات مختلف، به درک صحیح از قوانین پوشش الزامی در جمهوری اسلامی ایران کمک کند.
ما قصد داریم در این مقاله با ارائه بخش های مهم و کاربردی دوره تربیت مدرس آزادی من با بیان استاد علیرضا خوش منظر قدمی بزرگ در بحث حجاب برداریم و همچنین نکات کلیدی مورد نیاز مربیان و مبلغان و دغدغه مندان حجاب را بصورت رایگان در اختیار شما قراردهیم .
در ادامه شما بخش اول دوره تربیت مدرس آزادی من را با تدریس استاد خوش منظر بصورت مقاله و رایگان مطالعه خواهید کرد.
بخش اول این دوره اختصاص پیدا میکند به محتوای کامل دورهای آزادی من که البته یکسری از محتواهیی که خدمتتان در این دوره ارائه میشود محتواهایی اند که به هیچ عنوان نباید برای همه مخاطبان اتان بیان کنید مگر جایی که اقتضای بسیار خاصی باشد حالا مثلاً بخشی از مطلب را میتوانید اشاره کنید علت هم مخاطبشناسی است گفتن برخی موارد اشتباه است چون باعث میشود مخاطب شما مسئله دار شود و در فضای اشتباه بیافتد به همین دلیل ما سعی میکنیم مطالب را تفکیک کنیم و مواردی از بخشها را تذکر دهیم که این موارد باید گفته شوند یا نشوند.
که آزادی اجتماعی با بحث آزادی فردی گره خورده است یعنی از جایی ما وارد فضای آزادی اجتماعی میشویم و به قولی تفکیک کاملی نمیخواهیم انجام دهیم، آزادی و اقتصاد سیاسی که آنهم خیلی بحث مفصلی و در انتهای بحث آزادی و انقلاب اسلامی است؛ البته مسئله انقلاب با جمهوری اسلامی طبیعتاً تفاوتهایی دارد که میدانید هدف ما این است که درستی و صحت بحث حجاب قانونی یا همان حجاب اجباری و محدودیتهای جنسی در جمهوری اسلامی ایران را اثبات کنیم . به لطف خدا بعد از اینکه این مباحث را برای نوجوانان مطرح کنید اگر درست طبق سیر پیش بروید و آن ها هم زمینههایی داشته باشند حتی اگر مخالف نظام هم باشند؛ بحث انقلاب اسلامی برای آن ها حل می شود، یعنی از آن موضع منفی فاصله میگیرند و کاملا می پذیرند.
نکته بسیار مهم این است که بدانید هدف بحث ما این نیست که مثلاً بگوییم حجاب خیلی خوب است دقت کنید ما درباره اثبات حجاب نمیخواهیم صحبت کنیم؛ اگر شما بحث را به سمت این ببرید که بیایید درباره حجاب با شما صحبت کنم یا مثلاً حجاب خوب است. بحث را برهم زدین، چون خیلیها قبول دارند که حجاب خوب است ولی حرفشان این است که اجباری که شده نادرست است. پس لطفاً توجه کنید که ما اصلاً فضای اثبات حجاب را نداریم هرچند وقتیکه داریم درباره بحث آزادی و محدودیت با نوجوانان گفت و گو می کنیم عملاً مسئلهی حجاب حل میشود اما به هیچ عنوان ما هدفمان این نیست. علت هم این است که خود این مسئله وقتیکه میخواهند درباره حجاب صحبت کنند میگویند:«اصلاً نمیخواهم بشنوم» اما وقتی میگویید بیاید درمورد حجاب اجباری صحبت کنیم میگویند: «من کلی حرف دارم.» موضوع یکی است اما تفاوت این است که ما عملا میخواهیم درباره حجاب صحبت کنیم ولی ما در ظاهر میگوییم کاری با حجاب نداریم، بلکه حجاب اجباری موضوع گفت و گوی ما است.
یکی از بچهها در دوره ی آزادی من که ما برای نوجوانان برگزار کردیم ابتدای صحبت هایش گفت:« که من با حجاب مشکلی ندارم و اتفاقا بهنظرم حجاب خوب است، من با اجبار حجاب مشکل دارم.» که ما هم گفتیم دقیقا حرف ما هم همین است ما درباره اجبار حجاب میخواهیم صحبت کنیم.
اینکه قضیه چیست و شما چه میگویید آن ها چه میگویند و ما چه میخواهیم بگوییم و باید چه کار کنیم و همین ابتدا لطفا توجه کنید که موضع شما نباید مشخص باشد یعنی اگر همان ابتدا از شما سؤالهای صریح پرسیده شد که: «شما خودتان این حجاب اجباری را قبول دارید و نظر شما چیست؟» در اینجا میگوییم که عزیزان داریم دربارهاش صحبت میکنیم من به چیزهایی رسیدهام شاید اشتباه باشد شاید درست باشد شما هم قطعاً به چیزهایی رسیدید شاید درست باشد شاید هم اشتباه باشد میخواهیم درباره این موضوع صحبت کنیم.
نکته مهم این است که وقتی شما میخواهید درباره حجاب اجباری با بچه ها گفت و گو کنید آن ها این را میدانند که قرار است شما چه بگویید، تفاوت اینجاست که شما شمشیر را از رو می بندید یا نمیبندید.
فرق اینجاست که میخواهید تو شکم طرف مقابلتان بروید و بگویید من میخواهم حال شما را بگیرم و میخواهم به شما اثبات کنم که اجباری خوب است یا خیر.
نباید اینطور باشد بلکه باید بگویید بچه ها میخواهیم درباره ضررهای مثلاً فلان موضوع صحبت کنیم درباره اینکه اصلاً این هست یا نیست و کمی آرام پیش بروید که مخاطب از شما گارد نبیند، بگویید میخواهیم ببینیم قضیه چیست من به چیزهایی رسیدم به نتایج مختلفی هم رسیدم یک وقتهایی بهنظرم بله اجبارحجاب اشتباه است و یک ضررهایی هم قطعاً دارد و یک وقتهایی هم میگویم شاید بد هم نباشد حالا میخواهیم گفتوگو کنیم و ببینیم به چه میرسیم. اینجا مخاطب و نوجوان میگوید آفرین باز این شخص لااقل شمشیرش را از رو نبسته است و میخواهد صحبت کند و گوش دهد.
نکته مهم دیگر اینکه حتما از واژه گفتوگو استفاده کنید این واژه بسیار زیبا و تأثیرگذار است اینکه بگوییم میخواهیم باهم گفتوگو کنیم؛ حتی نگویید صحبت کنیم. نگویید میخواهم برایتان صحبت کنم یا نگویید من میخواهم بگویم ببینم شما چه میگویید . فقط از واژه گفت و گو استفاده کنید حتی اگر میخواهیم برای سی صد نفر سخنرانی کنیم؛ گفت و گو محور اینکار را انجام دهیم و با همان سیصد نفرشان تعامل بگیریم برای مثال؛ یا یک نفر را بالا بیاورید و از او بپرسید که تو چه میگویی و بگذارید این گفتگوها شکل بگیرند .
محور و نقطهی شروع که مفصلاً درموردش صحبت خواهیم کرد که دقیقاً مسئله چیست و ما چطور میتوانیم در ارائه ها، محورهای مختلف و نقاط شروع مختلف داشته باشیم،
در ارائه بحث این کلیت را در نظر بگیریم که ما درباره مسئله که میخواهیم صحبت کنیم هدفی داریم پس برای اینکه به هدفمان برسیم، یک مسیر اصلی انتخاب میکنیم که به اینکار محور بحث میگوییم.
یک نقطه شروع هم در نظر میگیریم که بحث را از کجا شروع کنم .
این دو نکته بسیار مهم هستند.
که نقطه شروع انتخاب و اثرگذاری بر دیگران بسیار نقطه شروع مهمی است که مخاطب در همان یک ساعت اول کاملا بهت زده میشود و دیگر حرفی یرای گفتن باقی نمی ماند
ما قصد نداریم دربارهی روش بیان صحبت کنیم، بیشتر تمرکز ما بر روی محتوای بحث است نکته قابل توجه این است که شما میزان زمانیکه در اختیار دارید برای تعامل با بچهها ملاک خیلی مهمی است برای اینکه ببینید چه میزان زمانی را صرف این کنید که خوب صحبت های آن ها را بشنوید یا مثلاً بگومگو کنید، کمی گرم بگیرید تا گفت و گو شکل بگیرد مثلاً بپرسید خوب چه کار میکنی ازاین حرفهای به قولی مقدماتی بزنید؛ زمانیکه دارید خیلی مهم است، شاید آنقدر هم این تعامل به جای خاصی نرسد چندان مهم هم نیست مثلا به بچه ها بگویید: «شروع کنید نظراتتان رو بگویید از همین نفر اول شما بگو اسم شما چیه و بعد بگید خب نظرت چیه؟» به این صورت مخاطبین یک دور تخلیه میشوند و میبینید که رضایت خودشان از این تخلیه احساسات را بیان می کنند که چقدر خوب اجازه دادین صحبت های دلمان را بگوییم چون متاسفانه همچین فضایی در مدارس نیست.
آنچه اهمیت دارد این است که به جای تلاش برای اثبات یا رد حجاب، باید در جهت تفاهم و درک مشترک گام برداریم. و این مهم زمانی اتفاق می افتد که بتوانیم با نگاه منطقی و استدلالی به موضوع پرداخته و با احترام به نظر دیگران، به تفاهم برسیم. بنابراین، بخش اول این مقاله که برگرفته از دوره تربیت مدرس آزادی من با تدریس استاد علیرضا خوش منظراست به نحوه ایجاد فضایی برای گفتوگویی موثرو منطقی با نوجوان با محوریت بحث حجاب اجباری اشاره دارد.
برای مطالعه بیشترمطالب استاد خوش منظر در این خصوص و کسب اطلاعات کامل تر توصیه میکنیم مقالات بعدی سایت را دنبال کرده و بسته تربیت مدرس آزادی من را که به تفصیل همین موضوع پرداخته است، از سایت تهیه کنید