بسم الله الرحمن الرحیم
سلام به همه شما رفقای عزیز!
اول از همه، تسلیت میگم به مناسبت سالروز وفات حضرت خدیجه (سلام‌الله‌علیها).
ان‌شاءالله هر سال بتونیم بهتر از سال قبل گرامی‌داشت مقام ایشون رو داشته باشیم و بیشتر دربارهٔ زندگیشون، بخونیم و تحقیق کنیم و فکر کنیم و همچنین بتونیم شبیه ایشون بشیم چون از الگوهای کم نظیر هستن هم برای مردان و هم برای زنان، چراکه زندگی ایشون سرشار از درس هست.
امیدوارم بتونیم یاد و خاطره‌شون رو زنده نگه داریم و از زندگی پربرکتشون درس بگیریم.
تصور کنین یه نفری که همه چیز داره؛ پول، ثروت، شاید هم یه جورایی شهرت اون زمان. اما وقتی با پیامبر (ص) آشنا میشه، همه این‌ها رو میذاره کنار، فدای یه عشق حقیقی و یه شناخت عمیق میکنه. اینجاست که حضرت خدیجه (س) واقعاً یه شخصیت استثنایی میشه. اونقدر که حتی خدا هم در قرآن به طور غیرمستقیم به جایگاه ایشون اشاره میکنه.
شاید بپرسین کجا؟ خب، اسم مبارکشون مستقیماً تو قرآن نیومده، اما تو تفاسیر، وقتی به آیه “وَوَجَدَکَ عَائِلًا فَاَغْنَی” (و تو را نیازمند یافت و بی‌نیاز کرد) می‌رسیم، بعضی مفسرین معتقدند که این “بی‌نیاز شدن” پیامبر (ص) از طریق حضرت خدیجه (س) اتفاق افتاده. یعنی ایشون واسطه فیض الهی برای تأمین مالی پیامبر (ص) شدن. جدا از این، آیاتی که درباره جهاد با مال و جان هست، مصداق بارزش همون حضرت خدیجه (س) هستن.
هدف اصلی پول و ثروته یا چیز دیگه؟
فکر کنین، سه سال در شعب ابی‌طالب، در محاصره اقتصادی، چیزی جز یک پوست برای زیرانداز و یک پوست برای پوشیدن نداشتند. تمام دار و ندارشون رو وقف کردن و حتی ذره‌ای هم براشون مهم نبود.
حالا ما خودمون رو بذاریم کنار ایشون.
ماها دنبال چه چیزی هستیم؟ شاید بعضا رویای پولدار شدن، مشهور شدن، اینکه همه ما رو بشناسن داشته باشیم. اما حضرت خدیجه(س) در زمانی که خواستگاران زیادی از تمام دنیا داشتند، با کسی ازدواج کردند که در ظاهر فقیر بود و خیلی‌ها ایشون رو طرد کردن، حتی زمان تولد حضرت زهرا(س) هیچ کس نبود که کمکشون کنه و بعضی‌ها این ازدواج رو کسر شأن می‌دونستند. چرا؟ چون ملاکشون پول و جایگاه اجتماعی بود، نه چیز دیگه.
اما ملاک حضرت خدیجه (س) چی بود؟ قطعاً پول و شهرت نبود. اگر بود، هرگز با کسی که از نظر مالی ضعیف بود ازدواج نمی‌کرد. نکته اینجاست که ما چقدر به این ملاک‌های درست نزدیکیم؟
وقتی خواستگاری برای خودمون یا دخترمون میاد، آیا میتونیم بگیم که ملاک اصلیمون رو پولدار بودن یا نبودن نمیزاریم؟!
جالبه که حضرت خدیجه(س) از شهرت هم گذشت. دیگه براش مهم نبود که مردم درباره‌اش چی فکر می‌کنن، کسی بهش احترام میذاره یا نه. وقتی مسیر درست رو پیدا کرد، یعنی کمک به راه پیامبر (ص) و انسانیت، حاضر بود همه چیز رو فدا کنه.
اما این روزا چی، ما چقدر به این ملاک ها نزدیکیم؟ خیلی از ما، شاید حتی خودم، دنبال این هستیم که مشهور بشیم، همه ما رو با انگشت نشون بدن و دیده شدن برامون یه لذت فوق العاده باشه که الان تبدیل شده به هدف. و خیلی وقت‌ها هدفمون میشه شناخته شدن، نه لزوماً کار درست.
متاسفانه بیشتر انگیزه ها و اهداف تبدیل شده به همین دیده شدن و شناخته شدن و یا ریشه بیشتر تصمیماتمون به این موضوع میرسه.
هدف‌هایی که هیچ جوره به درد اون دنیامون نمیخوره.
نکته اینجاست که تو اگر به اینکه دنیای دیگه‌ای بعد از مرگ وجود داره اعتقاد داری پس حقیقتا نباید ته هدفت رو برای دیده شدن و روی مردم ببندی.
یکی از کارکرد های اینستاگرام و شبکه‌های اجتماعی هم همینه که هی “من” رو نشون بده و دائم فضایی برای دیده شدن فراهم باشه.
البته شناخته شدن بد نیست، می‌تونه خوب هم باشه. اما وقتی هدف اصلی بشه، واقعاً نابود کننده‌ست و انسان رو نابود میکنه. افرادی که با نیت درست و اهداف دقیق و صحیح قدم برمی‌دارن، دیر یا زود شناخته می‌شن، اما به نیکی. مثل حضرت خدیجه (س) که بعد از قرن‌ها هنوز ازشون به نیکی یاد می‌کنیم.
خیلی از افراد هستن بخاطر اینکه خوب بودن و اهداف خوب و دقیق و درستی رو انتخاب کردن در ذهن‌ها ماندگار شدن و ما همیشه این افراد رو به خوبی یاد می‌کنیم.
دعا کنیم که خدا بهمون کمک کنه تا اهداف اصلی رو بفهمیم، اولویت‌هامون رو درست بچینیم و انتخاب‌های درستی داشته باشیم.
از خدا می‌خوام که عقل و هدایتش رو شامل حال همه ما بکنه.
با خودمون صادق باشیم و در انتخاب اهداف زندگیمون، ملاک‌های درست رو در نظر بگیریم.
گاهی نیازه برای درست انتخاب کردن به درست‌ترین زندگی‌ها و مسیر‌های طی شده نگاه کنیم.
همه شما رو به خدا می‌سپارم و التماس دعا دارم.
در ادامه میتونین پادکست استاد خوش منظر؛ مربوط به این مطلب رو بشنوید …
