بازم شب‌های قدر و صدای جوشن کبیر که تو خونه و مسجدها طنین انداز شده، قشنگ و آرامش بخشه، مگه نه؟
ولی یه سوال: واقعا می‌دونیم واسه چی داریم این همه اسم خدا رو پشت سرهم ردیف میکنیم و تند تند میخونیم؟
فقط یه رسمه یا یه چیزی بین ده‌ها اسمی که صدا میکنیم قایم شده؟
شاید شنیده باشی که میگن جوشن کبیر جزو واجبات شب قدر نیست، یعنی جایی نقل نشده که تو این شبا جوشن کبیر رو بخونید.
خب، درسته! ولی این دلیل نمی‌شه بی‌خیالش بشیم. اتفاقاً، با اینکه جزو “باید”ها نیست، خیلی خوبه که انجامش بدیم. اما نه همینجوری الکی! باید بفهمیم داریم چی میخونیم و اصلاً چرا باید بخونیمش.
همین جوشن کبیری که ما بدون توجه میخونیم چیزی فراتر از یه دعاست.
جوشن به تنهایی یعنی ز‌ِرِه، یه چیزی که ازت محافظت میکنه، ولی نه فقط با خوندنش، تو باید جوشن رو بپوشی، وقتی پوشیدیش میشه زره و محافظت.
باید بشی خودِ جوشن، باید با اون هزار تا اسم خدا، یه جوری وصل بشی که بتونی با این صفت‌ها زندگی کنی.
“قدر” یه چیز پنهان و نهان هست و این تویی که باید پیداش کنی، حالا اگه می‌خوای پیداش کنی، باید تو جوشن کبیر دنبالش بگردی. اون هزار و خورده‌ای اسم خدا، یه ربطایی با هم دارن که اگه سر در بیاری، یهو می‌بینی چقدر از مفاهیم رو تازه داری درک میکنی. جوشن کبیر یه جور نقشه‌ست برای پیدا کردن اون “قدر” پنهان.
متاسفانه خیلی‌هامون شب قدر فقط می‌خوایم زار بزنیم و گریه کنیم که تقدیرمون عوض شه. در حالی که تقدیر، بیشتر از هر چیزی، به این بستگی داره که چقدر “قدر” خودمون رو بشناسیم و بدونیم، به اینکه چقدر بفهمیم کی هستیم و چی می‌خوایم. هرچی بیشتر بفهمی، تقدیرت هم بهتر رقم میخوره.
اینجاست که میگن شب قدر تقدیرت رو عوض میکنه، هرکس بیشتر درک کرد، تغییرات بیشتری هم میبینه. چرا؟
چون دیگه الکی انتخاب نمی‌کنی، چون دیگه می‌دونی دنبال چی هستی، چون دیگه قدر خودت رو درک میکنی و درست‌تر انتخاب میکنی، چون می‌فهمی که نباید خودت رو الکی حروم هر چیزی بکنی، وقتی بدونی چی درسته و چی غلط، دیگه اشتباه نمی‌کنی و همیشه حالِت خوبه. وقتی انتخاب‌هات درست باشن، فقط اتفاق‌های خوب برات رقم میخوره.
حتی اگه یه مشکلی هم برات پیش بیاد، تو اونو یه جور دیگه می‌بینی و با درک بالاتری بهش نگاه میکنی. دیگه نمی‌گی “وای چه بدبختم!”، بلکه می‌گی “خب، حالا چی کار کنم که از این فرصت استفاده کنم؟” چون دیدت عوض شده، فهمت بیشتر شده، دنیا رو بهتر می‌شناسی.
پس بیا این شب قدر، به جای اینکه فقط دنبال یه کار روتین باشی، یه کم عمیق‌تر فکر کن. رفیقم، جوشن کبیر رو فقط نخون، بپوشش!
تو دل اون اسم‌ها غرق شو! شاید یهو فهمیدی که چقدر استعداد و توانایی تو وجودت قایم شده و چقدر میتونی ازشون استفاده کنی و زندگی بهتری داشته باشی.
هدف ما از این موضوع این بود که یه کم بیشتر و عمیق‌تر فکر کنیم و جوشن کبیر رو یه جور دیگه ببینیم.
حواسمون رو جمع کنیم که چه مطالب دقیق و مهمی رو میخونیم تا به قدر پنهان وجودمون برسیم.
راستی میتونی مطالب جامع‌تر و پرکاربرد‌تری رو توی دوره “ناگفته‌های قدر” ببینی …
مطلبی که خوندین برگرفته از یکی از پادکست‌های استاد خوش منظر بود؛ در ادامه میتونین پادکست رو گوش کنین…
