یکی از ویژگیهای جالب و مهم انسانها، نیازشون به ارتباط با خالق خودشونه. دعا، این عمل آرامشبخش و باطنی، نه فقط یه راه برای صحبت کردن با خدا، بلکه پل ارتباطی بین ما و معشوق حقیقیمونه.
اما آیا تا حالا به معنی عمیق دعا فکر کردیم؟
آیا به لایههای پنهان و عمق درخواستامون از خدا دقت داشتیم؟
چرا همیشه یهسری دعا میخونیم و ازش به راحتی رد میشیم؟!
یه مثال خیلی خوب، دعای ماه رجب هست که میگه: “اعطِنی بِمَساءلَتی … جَمیع خَیرِ الدُنیا و جَمیع خَیرِ الآخره.” وقتی از خداوند میخوایم که همه خوبیهای دنیا و آخرت رو به ما بده، در واقع داریم درک خودمون رو از خیر و شر در دنیا و آخرت گسترش میدیم. ولی یه نکته جالب اینجاست که بعدش میگه:«واصرِف عَنی بِمَساءلتی ایاک جَمیع الشَرِ الدُنیا و الشَرِ الآخره.» اینجا دیگه از “جمیع” به صورت جمع و شرها یاد نمیکنه و نمیگه جمیع شر الآخره !
اینجوری که به نظر میاد، شر وجود خارحی نداره یعنی هر وقت خوب یا خیر نباشه، شر هم معنی پیدا میکنه. پس شر نتیجه نبود خیر هست.
حالا اگه اینو در بُعد آخرت بررسی کنیم، میبینیم که اونجا کلی خوب وجود داره که امکان داره تو زندگی دنیا نتونیم بهشون دست پیدا کنیم.
در نهایت، همه شرها از دوری خدا نشأت میگیرن. به عبارتی، در فلسفه جهنم، سوختن تو اونجا به معنای اینه که انسان میفهمه چقدر دور از خدا بوده و فرصت نزدیکی به این خدای مهربون و همه چی تموم رو از دست داده. وقتی آدم در آخرت میفهمه که چه فرصتهای زیبایی رو برای نزدیکتر شدن به خدا داشته و از دست داده، اون حسرت و سوختن شروع میشه.
تمام لذتهایی که بیارتباط با خدا باشن، توی اون لحظه دیگه برای آدم سمّی میشن و نمیذارن زیباییهای واقعی هستی رو درک کنه.
پس باید بیشتر به دعاهایی که میخونیم توجه کنیم. این کلمات فقط نشونهای از خواستههامون نیستن، بلکه نمایانگر روح و باورهای ما هستن. مهمه که حس کنیم خدا چقدر به ما نگاه میکنه و چقدر میتونه ما رو به خودش نزدیکتر کنه. این ارتباط میتونه در ما نوعی آگاهی و فهم عمیق از معنای زندگی و هدف وجودیمون ایجاد کنه.
در این راستا، استاد خوش منظر توی پادکست “تنها شر” به بررسی دقیق و عمیق این مفاهیم میپردازه. این پادکست به طور خلاصه به نگاهی تازه از دعاها و مفاهیم دینی میپردازه و کمک میکنه سطحینگری رو کنار بذاریم. “تنها شر” یه مسیر متفاوت از دعا و ارتباط با خدارو بهت نشون میده.
توصیه میکنم از دستش ندی رفیق…