سلام به دوست خوب و همیشه همراهِ ما!
خوش اومدی به پادکست «عقب رانده شده».
احتمالاً این روزا این حرف‌ها رو از فضای مجازی و شبکه‌های فارسی زبان خارج از ایران زیاد شنیدین که:
( – ایران باید ته لیست بهترین کشورها باشه!
– ما تو کلی از مسائل پیشرفت‌های خفن داشتیم ولی کلا چون مردم ایران همیشه باید حس عقب افتادگی داشته باشن خبرش پخش نمیشه…
اصل حرفشون اینه که شما ایرانی ها بدبختید و ایران باید ته لیست بهترین کشورها باشه…
حتماً تو هم با خودت فکر کردی که خب واقعاً چرا اوضاع ما مثل کشورهای دیگه خیلی خوب و گل و بلبل نیست و این همه مشکل داریم؟ بالاخره ۴۰ و خرده‌ای ساله که تو این سیستم زندگی می‌کنیم، پس چرا هنوز…؟ اینجاست که باید دقیق‌تر نگاه کنیم به وضعیت ایران داشته باشیم…
اگه این سوال‌ها ذهن تو رو هم درگیر کرده، پس یه نفس عمیق بکش و بیا جلو که استاد علیرضا خوش‌منظر تو پادکست “عقب رانده شده” چند تا نکته اساسی و مهم دارن که باید حتماً بخونی!
ببین رفیق، اول از همه باید یه فهم درست و حسابی از انقلاب اسلامی داشته باشیم. مخصوصاً وقتی پای دشمنان این کشور در میون باشه. کشوری که این همه سال زیر شدیدترین تحریم‌ها بوده. واقعاً بی‌انصافیه که بعضی‌ها نسبت به انقلاب و روند پیشرفت‌هاش، ناجوانمردانه حرف می‌زنن. این خیلی ناراحت‌کننده‌ست!
چهل و چند ساله هنوز اینهمه مشکل داریم، می‌دونی یعنی چی؟
ولی من میگم: می‌دونی چند هزار هزار میلیارد خسارت، هشت سال جنگ به کشورمون زد؟ می‌دونی همین یکی دو سال اخیر تازه درآمدهای کشور تونست با اون حجم از خسارت‌ها برابر بشه و سر به سر بشه؟ از کشوری که این شکلی از صفر شروع کرده، چه انتظاری داری؟
همه این‌ها باعث شده وضعیت ایران هنوز با اون چیزی که انتظارش رو داریم فاصله داشته باشه…
یعنی الان میگی اوضاع کشور گل و بلبله؟
معلومه که نه، خودم هم قبول دارم که مشکلات هست و حرفت درسته. ولی خب یه لحظه انصاف داشته باشیم. اینقدر توقعت بالاست؟ توقع باید با واقعیت‌ها جور دربیاد، با اعداد و ارقام همخونی داشته باشه. اگه به هیچی از اینا توجه نکنی و فقط شاکی باشی که وای این چه وضعیه!، بعد بیای ایران رو با آلمان و انگلیس و فرانسه و ژاپن و کره مقایسه کنی، خب این مقایسه یه جای کارش می‌لنگه
ببین، اگه می‌خوای مقایسه کنی، لطفاً بیا واقع‌بینانه مقایسه کن، نه فقط با دیدن چهار تا فیلم و عکس. یه لحظه بیا تاریخچه رو ببین. تاریخچه انقلاب صنعتی رو ببین! این کشورها چند سال پیش انقلاب صنعتی رو شروع کردن؟ اون موقع چقدر آدم از گرسنگی مردن و زیر چرخ‌دنده‌های این انقلاب صنعتی له شدن و آب از آب هم تکون نخورد؟
اونا تقریباً ۲۰۰ سال از ما جلوترن موقعی که پادشاه‌های ما میرفتن دنبال عیاشی، از ناصرالدین و قبلیاش بگیر تا بعدیا که حتی نمی‌ذاشتن یه آفتابه توی مملکت درست بشه و می‌گفتن ما فقط قرمه‌سبزی بلدیم، اونا داشتن انقلاب صنعتی می‌کردن و همه جا رو صنعتی می‌کردن. بعد تو انتظار داری این انقلابی که نه تنها ۲۰۰ سال به خاطر حماقت و بی‌لیاقتی پادشاهانش عقب افتاد، چی بشه؟ این چه جور مقایسه‌ایه آخه واقعاً این منصفانه‌ست؟
همه این‌ها نشون میده که فهم درست از وضعیت ایران نیازمند نیازمند نگاه تاریخی و واقع‌بینانه است.
از زمانی که انقلاب کردیم، یعنی دویست سال عقب بودیم، هشت سال جنگ جهانی سوم علیه‌مون شد.
اونم نه فقط با چند تا کشور، بلکه هشتاد تا کشور جلوی ایران صف‌آرایی کردن. ای کاش همینجا تموم میشد، چهل و خرده‌ای سال هم شدیدترین تحریم‌ها رو علیه‌مون وضع کردن. بعد تو انتظار داری ما چرا شبیه آلمان نیستیم؟بابا انصافت کو مسلمون؟
اگه مسلمون هم نیستی، انسانیت هم نداری؟ انصاف هم نداری؟ ما نمی‌خوایم کم‌کاری مسئولین رو توجیه کنیم به هیچ عنوان! خودمون هم قبول داریم که کم‌کاری‌هایی هست. ولی تو رو خدا یه کم شما هم انصاف داشته باشین.
از طرفی، همینایی که نقد می‌کنن، گاهی نقدهایی مطرح می‌کنن که حتی به ذهن هزار تا اپوزیسیون هم خطور نمی‌کنه! ما خودمون منتقدیم، ولی اصل رو نمی‌زنیم. کاری که شما داری می‌کنی، حتی اونی رو هم که انگیزه داره و می‌خواد برای مملکت کاری بکنه، دلسرد می‌کنه و میگه نه، فایده نداره.
و حالا همه اینا رو بذار یه طرف؛ چهل و چند ساله که ما تحت شدیدترین بمباران تبلیغاتی تاریخ قرار داریم. این همه شبکه فارسی‌زبان، صبح تا شب با بودجه‌های میلیاردی، هی میگن ایران بدبخته مردم ایران شما بدبختین همه دنیا خوشبختن با یه بمباران این شکلی که همه ما توش گیر افتادیم، بعد انتظار دارن همه چی گل و بلبل بشه و همه چی خوب باشه.
اصلاً بگو چرا باید این همه شبکه فارسی‌زبان تبلیغ کنن که مردم ایران شما بدبختید! و رای ندید، رای ندید، رای ندید.
همین شبکه امید ای ام که به تاریخ پیوست (با کل شبکه‌ش!) ببین چی میگه: “ما الان بخوایم بریم با نخست‌وزیر انگلیس صحبت کنیم بگیم مردم ایران اینجوری اونجوری، اولین کاری که می‌کنه میگه شما تو آخرین انتخاباتتون بالای ۷۰ درصد مشارکت ملی داشتید، راجع به چی داری صحبت می‌کنی؟ مردم راضین، دارن رای میدن، زندگیشونم دارن می‌کنن. بفرما آقا وقت ما رو نگیر! اما زمانی که من برم اونجا بگم آقا نمونه براتون بیارم بگم که در آخرین انتخابات کسی پای صندوق‌های رای نرفت، اون موقع توجه‌ش جلب می‌شه.”
داره میگه اگه مردم رای ندن، ما اپوزیسیون خارج از کشور قدرت چونه‌زنیمون میره بالا! می‌تونیم بریم با سران کشورهای خارجی برای فشار بیشتر به کشور شما گفتگو کنیم، رایزنی کنیم… به “کشور”؟ نه ببخشید البته، به “حکومت”!
هموطنِ من حکومت چیه؟!
مردمش دارن فشار اینهمه بی بصیرتی رو می‌خورن.
پس اگر تو ذهنت یک درصد خواستی ایران رو با کشورهای دیگه مقایسه کنی و بگی با این وجود دیگه رای نمیدم یادت باشه در مرحله اول منصفانه مقایسه کن و همه چی رو در نظر بگیر!
و در آخر یادت باشه همه منتظر اینن که ما پای صندوق رای نریم تا فرصت برای تحریم و فشار به حکومت که البته درستش مردمه پیدا کنن.
متنی که خوندید برگرفته از پنجمین قسمت آلبوم صوتی “من و انقلاب” به اسم “عقب رانده شده” از استاد خوش منظر بود…
داریم به آخر این ماجراجویی حقیقت میرسیم، پس حیفه کارو نصفه بزاری، سریع بیا که از یکی از«بدون جایگزین» ترین‌ها بگیم…
14%
18%
