تا حالا شده فکر کنی چرا ما هر سال، یک دهه کامل، در کنار هم جمع میشیم، روضه میگیریم، ذکر مصیبت میکنیم و گریه میکنیم؟ هی میگیم امام حسین علیه السلام مظلوم بود، ولی دلیل اصلی این اهمیت عاشورا چیه؟ چرا از بین همه ائمه ما، اینقدر روی امام حسین (علیه السلام) مانور داده میشه؟ فقط به خاطر اینکه پدر و مادرمون از بچگی اینو بهمون میگفتن؟ یا چون از بچگی ما رو بردن تو روضهها؟
اگه واقعاً دلیل قانعکنندهای برای این موضوع نداریم، شاید بهتر باشه یه لحظه بشینیم و با خودمون فکر کنیم. اینکه این همه گریه و عزاداری، صرفاً یه حس قلبیه یا اینکه ریشه در یه واقعیت عمیقتر داره؟ دین ما که دینِ دله، ولی آیا این حس قلبی، کافیه؟
مثلاً امیرالمومنین (علیه السلام) رو در نظر بگیریم. واقعاً چقدر شرایط ایشون سخت بود؟ حتی یه مقایسهای هم در مورد امام علی (علیه السلام) و امام حسین وجود داره. اینکه وقتی امام حسین (علیه السلام) شهید شدن، دیگه غائله تموم شد و جسارت به خانوادشون رو ندیدن. ولی امیرالمومنین (علیه السلام) که هم شاهد این ماجرا بودن، هم تبعاتش رو دیدن.
اما چرا انگار اونقدر که روی مصیبت امام حسین (علیه السلام) تاکید میشه، روی مصیبت امیرالمومنین (علیه السلام) تاکید نمیشه؟ حالا زندگی امام حسن (علیه السلام) رو ببینیم. کسی که همه جوره دورش رو خالی کردن، فرمانده لشکرش فقط دنبال پول بیشتر بود. کسی که موقع صلح، مجبور شد خیلی چیزا رو تحمل کنه و حتی سجاده از زیر پای امام حسن علیه السلام کشیده شد، واقعاً ایشون مظلومیت عجیبی دارن. و همینطور پیامبر (صلی الله علیه و آله) خودمون. خود ایشون میفرمایند بلاهایی که سر من آوردن رو هیچ یک از انبیا تجربه نکردن، این جمله خیلی قابل تأمله. ولی بازهم چرا ما بیشتر روی مصیبتهای پیامبر (صلی الله علیه و آله) تمرکز نمیکنیم؟ درک اهمیت عاشورا نیازمند نگاهی عمیقتر به این مقایسههاست.
حالا اصل ماجرا چیه؟ پیامبر ما ۱۴۰۰ سال پیش از اومدن کسی صحبت کرده که قراره ظلم و فساد رو از روی زمین برداره. همه ائمه ما و پیامبر (صلی الله علیه و آله) و قبل از ایشون هم درباره امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) صحبت کردن یعنی کسی که قراره ظلم رو از روی زمین ریشه کَن کنه. اما جالبه که شرایط زمان امام حسین (علیه السلام) با شرایط ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خیلی شبیه به هم هست و تقریبا یکیه.این شباهت، یکی از دلایل اصلی تاکید بر اهمیت عاشورا است…
چطور ممکنه شرایط زمان امام حسین و امام زمان علیه السلام شبیه به هم باشه؟ از این نظر که تو هر دو دوره، ظلم و فساد همه جا رو پر کرده، دوران یزید رو که دیگه همه میدونیم چقدر سخت بوده. شما واقعه حَرّه رو بینید چی بوده و یزید چه کرده. مردم از ترس حرف حق رو نمیزدن، اگه هم میزدن، ساکتشون میکردن و یا کشته میشدن، هیچ کس جرأت حرف زدن نداشت.
تو این شرایط، امام حسین (علیه السلام) میبینه که اگه ساکت بمونه، دیگه قطعاً اسلام از بین میره. نه فقط شیعه، بلکه خودِ اسلام! چون خلافت تبدیل شده بود به سلطنت و یزید که اسم خودش رو “خلیفه خدا” و “امیرالمؤمنین” گذاشته بود، هر کاری دلش میخواست میکرد.
گفتن حسین بیا! بیا ما منتظرتیم که امام ما بشی قیام کنیم، ریشه یزید رو بزنیم و امام حسین دید اگر قیام نکنه کلا اسلام از بین میره، پس قیام کرد. ولی وقتی امام حسین (علیه السلام) به وسط راه رسید، همونایی که نامه زده بودن و امام رو دعوت کرده بودن، با پول و وعده خریدنشون، جلوی امام رو گرفتن، به همین راحتی امامشون رو فروختن! حالا شاید بگیم خب اونا پول و شتر براشون مهم بوده، ولی ما چطور؟ ماهم الان علاوه بر پول، کلی چیز دیگه هم داریم که برامون مهمه؛ مثل شهرت، قدرت، دیده شدن، یا هر چیز دیگهای که فکرشو بکنی.
حالا همه ما منتظرانی هستیم که میگیم آقا بیا بریم ریشه ظلم رو بزنیم. ولی سوال اینجاست که خودمون چقدر حاضریم پای حرفمون وایسیم؟ اینکه ما هر سال عزاداری میکنیم و یاد امام حسین (علیه السلام) هستیم، یه دلیل خیلی عمیق داره. همه این حرفها و عزاداریها باید یه ارتباطی به ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) پیدا کنه، باید بفهمیم که اهمیت عاشورا چقدر فراتر از یک رویداد تاریخیه و چجوری میتونه راهنمای ما در مسیر انتظار باشه.
درست درک نکردیم که چقدر مهمه تو این دنیای پر از ظلم، ما پای حق وایسیم، حتی اگه خیلی سخت باشه، همه جوره پای کار باشیم و دیگه با رفتن به جلسه روضه و عزاداریها یادمون باشه که زمان امام حسین(علیه السلام) با شرایط ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) تقریبا یکیه ! بفهمیم چطور میتونیم مثل یاران امام حسین (علیه السلام) باشیم که حتی با وجود همه سختیها، پای امامشون موندن و زیر بار ظلم نرفتن. بیایید یه کم بیشتر فکر کنیم و عمیقتر به این داستانها، به این مصیبتها و روضههایی که گفته میشه نگاه کنیم. اینجوری میتونیم دلیل اصلی این همه تاکید رو بهتر بفهمیم و خودمون رو یه قدم به امام زمانمون نزدیکتر کنیم.
این متن برگرفته از اولین قسمت آلبوم صوتی “معالامام” به اسم “امروز” بود ….
اینجا بودنت تصادفی نیست، راهی که شروع کردی رو تموم کن!
قسمت بعدی این آلبوم به اسم “توجیه” تیکه دیگه از این پازل رو برات تکمیل میکنه…
مطمئنم پشیمون نمیشین”