سلام به همهی پدر و مادرها و مربیهای دلسوز!
حتماً شما هم تجربهش رو داشتید: یه نوجوون میاد پیشتون و میپرسه: “خب که چی؟ چرا باید شیعهی امیرالمومنین باشم؟ چه فایدهای داره؟” و راستش رو بخواید، جوابهای کلیشهای دیگه جواب نمیده! دیگه نمیشه فقط گفت “بهشت میری!” یا “ولایت جزو اصول دینه، باید دوست داشته باشیم!” چون اون نوجوون یا جوون با این حرفها نمیتونه قانع بشه و ولایتمدار.
بیاید یکم با خودمون روراست باشیم. واقعاً هدف از این همه تاکید روی ولایت، فقط اینه که ما آدمای خوبی باشیم و یه سری اخلاق خوب رو رعایت کنیم؟ یعنی فقط قراره شبیه امیرالمومنین (ع) بشیم اونم اگر بتونیم فقط ظاهرش رو پیدا کنیم و مثلاً نماز و روزهمون رو درست انجام بدیم؟
اگه اینجوری باشه، یه نوجوون حق داره بگه: “خب من کلی آدم حسابی تو زندگیم میشناسم! اونا هم اخلاقشون خوبه، به بقیه کمک میکنن… چرا فقط امیرالمومنین؟”
ولایت، فقط یه مجموعهی اخلاقی نیست که اگه رعایتش کنیم، آدم خوبی میشیم و به بهشت میریم. ولایت، یه نقشهی راهِ بزرگه که خدا برای ما کشیده! یه نقشهای که فقط به اخلاق فردی محدود نمیشه، بلکه به نحوهی برخورد ما با کل دنیا، با ظلم و بیعدالتی، با همهی چالشهای زندگی ربط داره.
یادمون باشه، امیرالمومنین (ع) فقط یه آدم خوشاخلاق و مهربون نبود! امیرالمومنین (ع) جنگید، سکوت کرد، حقش رو غصب کردن، جلوی چشمش به حضرت زهرا (س) سیلی زدن… چرا؟ چون ولایت، فقط یه رابطهی عاطفی نیست، یه مسئولیته! یه مسئولیتی که از ما میخواد در برابر ظلم ساکت نباشیم، از حق دفاع کنیم، و برای برقراری عدالت تلاش کنیم و کلی مبانی دیگه که اگر بخوایم ساده ازش عبور کنیم بنظرم اجحاف در حق دینه ودرنتیجه به تربیت دینی نوجوان آسیب میزنیم…
● اول از همه، خودمون باید بفهمیم! نمیتونیم چیزی رو به بچههامون یاد بدیم که خودمون درکش نکردیم. پس بیاید بیشتر مطالعه کنیم، بیشتر فکر کنیم، و سعی کنیم ابعاد مختلف زندگی امیرالمومنین (ع) رو بشناسیم، اگر قراره از ولایت بگیم باید به تمامی ابعاد زندگی امام علی علیه السلام واقف باشیم برای نوجوونمون بگیم.
● دوم، با زبون خودشون حرف بزنیم! دیگه دورهی نصیحتهای تکراری گذشته. باید با زبون خودشون، با مثالهای ملموس و جذاب و حرفهای مستند، از ولایت بگیم.
اینو برای نوجوونمون جا بندازیم که مفهوم ولایت خیلی فراتر از یه سری مجموعه اخلاقیه.
این رویکرد نقش مهمی در تربیت دینی نوجوان داره
● سوم، فقط حرف نزنیم، عمل کنیم! بچهها بیشتر از حرف، از عمل ما یاد میگیرن. اگه ما خودمون در برابر ظلم ساکت باشیم، اگه به حقوق دیگران احترام نذاریم، اگه فقط به فکر خودمون باشیم، هیچجوری نمیتونیم بچههامون رو با ولایت آشنا کنیم.
یادمون باشه، هدف از ولایت، فقط دوست داشتن امیرالمومنین (ع) نیست! هدف، اینه که ما بتونیم یه جامعهی عادلانهتر، یه دنیای بهتری بسازیم!
پس بیاید از همین امروز، یه کم بیشتر فکر کنیم، یه کم بیشتر تلاش و مطالعه کنیم، و یه کم بیشتر به بچههامون فرصت بدیم تا خودشون، با فکر و منطق خودشون، به این نتیجه برسن که چرا باید شیعهی امیرالمومنین (ع) باشن!
اینطوری تربیت دینی نوجوان به بهترین شکل ممکن انجام میشه…
مطلبی که خوندید برگرفته از یکی از پادکستهای استاد خوش منظر بود…
در ادامه میتونین اگر دوست داشتین پادکست رو گوش بدین…